Bij de oprichting in 1995 is de Stichting L A  Ries vernoemd naar Mr. Leopold Abraham Ries (Groningen 1893 – 1962). Deze was in de jaren 30 thesaurier-generaal van het Ministerie van Financiën. In 1936 raakte hij verwikkeld in een nooit bewezen zedenschandaal, waarbij enkele zeventienjarige jongens betrokken zouden zijn geweest. Nog dat zelfde jaar en ondanks het gebrek aan bewijs moest hij van de toenmalige minister Oud aftreden.

Terzijde: Oud trad in 1933 toe tot het crisiskabinet-Colijn, voerde als minister van Financiën een strak bezuinigingsbeleid, was tussen 1938 en 1952 burgemeester van Rotterdam en richtte met Stikker in 1948 de VVD op, waarvan hij de onbetwiste politieke leider werd.

Ries heeft altijd volgehouden onschuldig te zijn en het is dan ook waarschijnlijk dat zijn homoseksualiteit de reden was hem tot aftreden te dwingen. Meer informatie is onder andere te vinden op Wikipedia.

In de jaren 50 werd Ries, die toen al in New York woonde, gerehabiliteerd. In 1997 bij de eerste steenlegging van wat nu het L A Ries huis heet, heeft de Ministerraad (PvdA/ VVD/ D66 kabinet) bij monde van de minister van VWS, mevrouw Els Borst, spijt betuigd voor het toenmalige optreden. De Stichting is naar hem vernoemd vanwege de doelgroep waarvoor de Stichting zich inzet: oudere homoseksuele mannen en vrouwen. Een postuum eerbewijs was voor de initiatiefnemers een tweede reden.

Het logo staat voor een gestileerde uil met oplichtende ogen. Het stamt uit de tijd dat de roze gemeenschap elkaar heimelijk ontmoetten onder andere in wat we nu homovriendelijke zaken zouden noemen. Naast de tap stond een uil. Vermoedde de eigenaar van de kroeg dat een nieuw binnengekomen gast andere bedoelingen had dan het zoeken van gezelligheid, dan lichtten de ogen van de uil op. Een waarschuwing voor de aanwezige clientèle even op te passen en de handjes los te laten. Een ander woord voor hetero was overigens: uil.